กินอย่างฟาโรห์
ความลับบนโต๊ะอาหาร ของชาวอียิปต์โบราณ

หากย้อนเวลากลับไปในยุคอียิปต์โบราณ คุณจะไม่เจอพิซซ่าหรือเบอร์เกอร์ แต่จะพบกับอาหารที่เรียบง่าย แต่ทรงพลัง ทั้งในแง่ของพลังงานและความหมายทางวัฒนธรรม อาหารของชาวอียิปต์โบราณผูกพันอย่างแน่นแฟ้นกับแม่น้ำไนล์เส้นเลือดใหญ่ที่หล่อเลี้ยงทุกชีวิต ทั้งพืชพันธุ์ สัตว์ และมนุษย์
.
ในแต่ละวัน ชาวอียิปต์โบราณรับประทานอาหารที่ได้จากการเพาะปลูกและเลี้ยงสัตว์ โดยข้าวบาร์เลย์ (barley) และข้าวสาลีพันธุ์โบราณอย่าง emmer wheat ถือเป็นพืชหลักที่ใช้ทำขนมปัง ขนมปังในยุคนั้นมักมีเนื้อหยาบ เพราะบดเมล็ดธัญพืชด้วยหิน ทำให้บางครั้งมีเศษทรายหรือผงหินปนอยู่ด้วย ผู้คนกินขนมปังแทบทุกมื้อ บางชนิดแข็งคล้ายบิสกิต บางชนิดก็นุ่มและหมักด้วยยีสต์ตามธรรมชาติ
.
อีกหนึ่งของขาดไม่ได้คือ เบียร์ ที่ทำจากข้าวบาร์เลย์เช่นกัน มันไม่ได้ใสอย่างเบียร์ปัจจุบัน แต่ข้นและเข้ม เป็นทั้งอาหารและเครื่องดื่มในเวลาเดียวกัน ถือว่าเป็นเครื่องดื่มพื้นฐานของคนทุกชนชั้น ตั้งแต่กรรมกรที่สร้างพีระมิดไปจนถึงขุนนางในวัง
.
นอกจากขนมปังและเบียร์แล้ว ผักผลไม้มีบทบาทสำคัญในครัวของชาวไอยคุปต์ พวกเขาปลูก หัวหอม กระเทียม ผักกาด ถั่วเลนทิล ถั่วชิกพี (chickpeas) และพืชตระกูลถั่วอื่นๆ อีกมากมาย บางครั้งก็นำไปต้ม บ้างก็ดอง หรือกินสดๆ พร้อมน้ำมันงา น้ำส้มสายชู และเกลือ
.
ผลไม้ อย่างอินทผลัม องุ่น มะเดื่อ และทับทิม เป็นของหวานประจำยุค ไม่ใช่เพียงอร่อย แต่ยังเก็บไว้ได้นานและให้พลังงานสูง บางครั้งก็นำมาหมักเป็นไวน์ โดยเฉพาะองุ่นซึ่งปลูกในเขตลุ่มแม่น้ำ
.
สำหรับเนื้อสัตว์ มีเฉพาะในโอกาสพิเศษหรือสำหรับชนชั้นสูงเท่านั้น เนื้อที่นิยม ได้แก่ เนื้อวัว แพะ แกะ และเป็ดห่าน ส่วนปลาจากแม่น้ำไนล์ เช่น ปลาดุก ปลานิล ก็เป็นแหล่งโปรตีนสำคัญ ซึ่งบางครั้งนำมาหมักหรือรมควันเพื่อเก็บไว้ได้นาน
.
ขนมหวานในยุคนั้นไม่ได้ใช้น้ำตาลอย่างเรารู้จักกันในปัจจุบัน แต่ใช้น้ำผึ้งและอินทผลัมในการให้ความหวาน นิยมทำขนมจากแป้งผสมถั่ว น้ำผึ้ง และผลไม้แห้ง มีลักษณะคล้าย energy bar แบบโบราณ
.
ไม่ใช่แค่การกินเพื่ออยู่ แต่การกินยังมีความหมายทางศาสนาและพิธีกรรมอย่างลึกซึ้ง หลายเมนูถูกจัดเตรียมเพื่อถวายเทพเจ้า หรือใช้ในพิธีฝังศพ โดยเฉพาะอาหารที่นำใส่ลงไปในสุสานเพื่อให้ผู้ตายมีไว้กินในโลกหน้า
.
แม้เครื่องครัวจะไม่ได้ทันสมัย แต่ชาวอียิปต์โบราณก็มีหม้อดิน เตาเผา และภาชนะเซรามิกที่ใช้เก็บอาหารไว้อย่างชาญฉลาด เรียกได้ว่าครัวของพวกเขานั้นเรียบง่ายแต่เปี่ยมด้วยปัญญา
.
อาหารของอียิปต์โบราณจึงไม่ใช่แค่เรื่องการกินเพื่อดำรงชีพ แต่ยังสะท้อนภาพของสังคม ศาสนา และภูมิปัญญาท้องถิ่นอย่างลึกซึ้ง

---

If you could travel back in time to ancient Egypt, you wouldn’t find pizza or burgers—but you would discover simple yet powerful foods, both in terms of energy and cultural significance. The diet of ancient Egyptians was closely tied to the Nile River, the lifeblood that nourished all forms of life—plants, animals, and humans alike.

On a daily basis, ancient Egyptians consumed foods that came from agriculture and livestock. Barley and an ancient variety of wheat known as emmer wheat were staple crops used to make bread. The bread of that era was often coarse in texture, as grains were ground using stone tools, sometimes leaving traces of sand or grit. Bread was eaten in nearly every meal. Some types were hard like biscuits, while others were soft and naturally leavened with wild yeast.

Another essential staple was beer, also made from barley. Unlike the clear beer we know today, ancient Egyptian beer was thick and strong—serving both as food and drink. It was considered a basic beverage for all social classes, from the laborers building the pyramids to nobles in the royal court.

Beyond bread and beer, fruits and vegetables played a key role in the Egyptian kitchen. They grew onions, garlic, radishes, lentils, chickpeas, and many other legumes. These were sometimes boiled, pickled, or eaten fresh with sesame oil, vinegar, and salt.

Fruits like dates, grapes, figs, and pomegranates were common sweet treats—not just for their taste, but also for their long shelf life and high energy content. Some were fermented into wine, especially grapes grown in the Nile Delta region.

Meat was reserved for special occasions or the upper class. Popular choices included beef, goat, sheep, and ducks or geese. Fish from the Nile, such as catfish and tilapia, were also an important protein source. These were sometimes fermented or smoked to be preserved longer.

Ancient sweets didn’t use refined sugar as we know it today. Instead, honey and dates were the main sweeteners. They often made treats from flour mixed with nuts, honey, and dried fruits—similar to ancient energy bars.

Food wasn’t just for survival—it held deep religious and ritualistic significance. Many dishes were prepared as offerings to the gods or used in funerary rites, especially food placed in tombs to nourish the deceased in the afterlife.

Though their kitchens lacked modern conveniences, ancient Egyptians had clay pots, earthen ovens, and ceramic containers that cleverly preserved their food. Their culinary tools were simple, yet full of wisdom.

In this way, the cuisine of ancient Egypt was not merely about sustenance—it was a mirror reflecting their society, religion, and local ingenuity in profound ways.